Հերթ

...Պոռնկատան առջև կուտակված հերթեր,
Սիրո դեֆիցիտ,
Կենսակերպի հայելային արտացոլումը միայն
Սարկազմը՝ Աստված
Բաքոսյան խնջույքներից փախչող, բայց Բաքոսին իրենց մեջ կրողները...
Արյան երկրպագություն
Մարմնի ձայնը լսելը իսպառ վերացավ
Հասարակական շուկաների աղմուկ-աղաղակները սկսեցին այն ուժով մեր ներսում զրգալ, որ խելագարությունը միակ ելքը թվաց
...Ու խելագարվեցին, չէ, հանճարեղ խելագարություն չէր դա:
Նրանց աչքերում կենդանու՝ հարձակման պատրաստի հայացքը սառեց հավերժ ու սկսեցին կրծել՝ մեկմեկու կոկորդ ու ոտքեր :
...Ու սկսեցին կողոպտել իրար տարածքներ
...Ու սկսեցին բացել միմյանց վերքեր ու աղեր ցանել այդ վերքերին թաց  ու ցավեցրին միմյանց
Կենդանին արթնացել էր՝ հետևանք այն բանի, որ առողջ բնազդին լսելիս մարդը իրեն երևակայել էր իբրև բարձրագույնը՝ արարվածը, եզակին...
...Ու սկսվեց քաոսը
Մարդիկ մտածեցին հերքել արդեն հերքվածը ու հերոսություն համարեցին կողքինին տրորելն ու փոշի դարձնելը,
Մարդիկ մտածեցին, որ կողքինը պետք է անպայման իրենց նման լինի, որ նա իրավունք չունի ուրիշ լինելու,
Որ նրա ուրիշ լիենլը խախտում է մարդկության սահմանափակությունը ու դա վատ է...
...Ու դրվեցին առաջին սահմանները
Գործեցին հսկայական ցանց մարդկության մտքի վրա,
Բռնաբարության նման մի բան էր...
Գործում են, հիմա էլ...
Բոլորը բռնաբարվում են անխտիր՝ ուղեղից
Գործում են հիմա էլ ու ճզմում են առողջ միտքը այնքան, որ հանկարծ չմնա կենդանի որևէ բջիջ՝ մտածելու
Ցինիզմը դարձավ միակ պաշտպանությունը մարդու. այլ պաշտպանություն նա ունակ չէր ընկալելու
...Ու մարդը սկսեց կրքոտ պաշտպանել սեփական գոյը՝ դա միակն էր թվում նրան համատարածին չպատկանելու համար
...Ու մարդը սկսեց թպրտալ սեփական ցանցանման տարածքում,
...Շնչահեղձության առաջին նշանները կապտեցրին կոպերը նրա...
Մարդը սկսեց կուրանալ
Կուրության առաջին նշաններից մեկը սահմանափակ տեսողությունն էր՝ հարմարեցված համատարածին. հեշտ էր, այլ կերպ ՝ մարդը դատապարտվում էր ահռելի ցավերի:
Ցավոտ էր...
Ազատությունը վեր էր աճել հսկայական լեռների ու պատրանքի պես մի բան էր դարձել՝ ավելի անազատ դարձնելով ...
Արժեքները խտացած գոլորշու մեջ հեղձուկի էին ենթարկվում...
Սրտխառնոցի ուժեղ նոպան հետ բերեց ամբողջ մարսվածը...
Ցավոտ էր...
Պոռնկատան առջև հերթեր են գոյացել...
Սերը այնքան դեֆիցիտ է, որ մարդիկ որոշեցին կեղծել,
Սերը սկսեց դուրս գալ ներսից ու տպվեց առաջին թղթի, առաջին կտավի  ու արտացոլվեց առաջին արժեզրկված բառի մեջ...
Ես հիշում եմ ՝ պոռնկատան առջև հսկայական հերթ էր գոյացել ու միակ ռոմանտիկան ՝ կեղծ էր ու անձրևն էր...